Stażewski Henryk

Urodzony w 1894 w Warszawie, zmarł tamże w roku 1988. Malarz, pionier klasycznej awangardy lat 20. i 30. XX wieku; reprezentant konstruktywizmu; współtwórca nurtu abstrakcji geometrycznej lat 60., 70. i 80.; autor kompozycji reliefowych, projektant wnętrz, dekoracji scenograficznych i plakatów. Studia artystyczne odbył w latach 1913-1919 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Stanisława Lentza. Związał się z pierwszym polskim ugrupowaniem awangardowym założonym w 1917, nazwanym Ekspresjoniści Polscy, zaś w 1919 przemianowanym na Formiści. Zadebiutował w 1920, pokazując swe prace wraz z formistami w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Od 1923 projektował wnętrza i dekoracje teatralne. W okresie II wojny światowej uległ zniszczeniu niemal cały dorobek artystyczny Stażewskiego. Po wojnie twórca związał się z Klubem Młodych Artystów i Naukowców oraz awangardową Galerią Krzywe Koło w Warszawie. W 1965 zainicjował wraz z Wiesławem Borowskim, Anką Ptaszkowską i Mariuszem Tchorkiem powstanie Galerii Foksal. Twórca prezentował swe prace na wielu wystawach polskiej sztuki współczesnej za granicą, m.in. w Paryżu (Musée d'Art Moderne, 1977, 1982; Centre Georges Pompidou, 1983), Sztokholmie, Amsterdamie, Brukseli i Genewie (1959), Wenecji (1959, 1966, 1986), Nowym Jorku (Museum of Modern Art, 1976), Oslo (1961), Essen (1962, 1973), Stuttgarcie (1962), Chicago (1964, 1966, 1967, 1972), Bochum (1964), Tel-Avivie (1965), Tokio (1966), Londynie (Royal Academy, 1970, 1984), Strasburgu (1970), Düsseldorfie (1974, 1981, 1982), Mediolanie (1974, 1986), Zurychu (1974, 1975), Hamburgu (1975), Madrycie, Berlinie i Kolonii (1977), Rzymie (1979) i Los Angeles (1981). Retrospektywną wystawę sztuki Stażewskiego zorganizowano w 1994 w Muzeum Sztuki w Łodzi. Na XXXIII BIENNALE, jakie odbyło się w Wenecji w 1966, artysta otrzymał honorowe wyróżnienie, zaś w 1972 zdobył nagrodę Gottfrieda von Herdera przyznawaną przez Uniwersytet Wiedeński.

NEWS

JAN DOBKOWSKI " OD CYBISA DO NOWEGO JORKU"

2016-12-16 18:00 do 2017-01-21 19:00

Wernisaż wystawy: 16 grudnia 2016 r. o godz. 18.00
Kurator: Janusz Zagrodzki

"To już nie jest polskie malarstwo, to pachnie Nowym Jorkiem". - Andy Warhol przed obrazami Fangora i Jana Dobkowskiego w domu Wojciecha Fibaka, lata 80.

Wystawa „Od Cybisa do Nowego Jorku” prezentuje zbiór obrazów i rysunków Jana Dobkowskiego powstałych w latach 60. i 70. w Polsce i w Nowym Jorku. Dobkowski uważany jest za prekursora tendencji pop-artowskich w sztuce polskiej. Jego silnie graficzne kompozycje o kontrastowych kolorach i organicznych formach uplasowały go w gronie światowej klasy artystów lat 70.

Prezentujemy prace Jana Dobkowskie z dwóch bardzo ważnych etapów twórczości malarza: z okresu studiów w pracowni prof. Jana Cybisa na warszawskiej ASP (1962-1968), w tym pracę dyplomową „Maja i Ja”, oraz najbardziej rozpoznawalne w całym dorobku Dobkowskiego czerwono-zielone płótna powstałe pod koniec lat 60. i w latach 70, również w trakcie dziewięciomiesięcznego stypendium malarza w Nowym Jorku w 1972 r. Wystawa ogniskuje się wokół tematu buntu przeciwko tradycji koloryzmu, porusza kwestie poszukiwania własnego stylu i pozwala doświadczyć radości tworzenia pulsujących życiem obrazów, która zawsze towarzyszy Dobkowskiemu w jego pracy.

Jan Dobkowski (ur. 1942, Łomża) W latach 1962-1968 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa. Razem z Jerzym Zielińskim założył w takcie studiów grupę NEO-NEO-NEO. W 1972 r. odbył dziewięciomiesięczne stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowego Jorku. Prace Dobkowskiego znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i publicznych w Polsce i zagranicą. W roku artysta 1994 został uhonorowany nagrodą im. Jana Cybisa za całokształt twórczości.

Patroni medialni: Artinfo.pl, Numarte.pl

WIĘCEJ

JAN DOBKOWSKI " OD CYBISA DO NOWEGO JORKU"

2016-12-16 18:00 do 2017-01-21 17:00

Wernisaż wystawy: 16 grudnia 2016 r. o godz. 18.00
Kurator: Janusz Zagrodzki

"To już nie jest polskie malarstwo, to pachnie Nowym Jorkiem". - Andy Warhol przed obrazami Fangora i Jana Dobkowskiego w domu Wojciecha Fibaka, lata 80.

Wystawa „Od Cybisa do Nowego Jorku” prezentuje zbiór obrazów i rysunków Jana Dobkowskiego powstałych w latach 60. i 70. w Polsce i w Nowym Jorku. Dobkowski uważany jest za prekursora tendencji pop-artowskich w sztuce polskiej. Jego silnie graficzne kompozycje o kontrastowych kolorach i organicznych formach uplasowały go w gronie światowej klasy artystów lat 70.

Prezentujemy prace Jana Dobkowskie z dwóch bardzo ważnych etapów twórczości malarza: z okresu studiów w pracowni prof. Jana Cybisa na warszawskiej ASP (1962-1968), w tym pracę dyplomową „Maja i Ja”, oraz najbardziej rozpoznawalne w całym dorobku Dobkowskiego czerwono-zielone płótna powstałe pod koniec lat 60. i w latach 70, również w trakcie dziewięciomiesięcznego stypendium malarza w Nowym Jorku w 1972 r. Wystawa ogniskuje się wokół tematu buntu przeciwko tradycji koloryzmu, porusza kwestie poszukiwania własnego stylu i pozwala doświadczyć radości tworzenia pulsujących życiem obrazów, która zawsze towarzyszy Dobkowskiemu w jego pracy.

Jan Dobkowski (ur. 1942, Łomża) W latach 1962-1968 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa. Razem z Jerzym Zielińskim założył w takcie studiów grupę NEO-NEO-NEO. W 1972 r. odbył dziewięciomiesięczne stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowego Jorku. Prace Dobkowskiego znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i publicznych w Polsce i zagranicą. W roku artysta 1994 został uhonorowany nagrodą im. Jana Cybisa za całokształt twórczości.

Patroni medialni: Artinfo.pl, Numarte.pl

WIĘCEJ

NOC MUZEÓW W GALERII FIBAK/ WYSTAWA THE KRASNALS/ JESW/ŻYDZI

2016-05-14 14:30 do 2016-05-15 01:30

Prezentujemy kila zdjęć z tegorocznej Nocy Muzeów.

WIĘCEJ

NOWA ODSŁONA KOLEKCJI WOJCIECHA FIBAKA

2016-01-28 16:45

Zainspirowani kolorem prac Sławomira Marca (które do 5 lutego wciąż można oglądać w galerii!) stworzyliśmy nową odsłonę kolekcji Wojciecha Fibaka myśląc właśnie o kolorze.
Główna ściana - ciepła, z potężnym dyptykiem Jana Berdyszaka oraz ognistą pracą Stefana Gierowskiego. Przeciwległa ściana - zimna, z obrazami tych samych autorów. Długie ściany dla kontrastu ozdobiliśmy obrazami czarno-białymi: nie mogło tu zabraknąć monumentalnego lasu Leona Tarasewicza, pierwszych Przebiegów Jerzego Kałuckiego i świeżutkiego nabytku - obrazu Ryszarda Winiarskiego. Absolutną sensacją są natomiast aż 4 obrazy szyte Kajetana Sosnowskiego, które koniecznie trzeba oglądać na żywo.

WIĘCEJ

KONTAKT


Wyświetl większą mapę